Hery Paz (Cub) tiltle: Jardineros music: Jazz release date: august 25, 2023 label: 577 Records promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: Hery Paz © Rootsville 2023

Saxofonist Hery Paz, geboren en getogen in Cabaiguán, Cuba, trad op met verschillende belangrijke Cubaanse bands en artiesten, waaronder de opmerkelijke Afro Cuban All Star Band en Juan De Marcos González (vooral bekend van zijn werk met Buena Vista Social Club). Sinds zijn verhuizing naar New York City is Hery een integraal onderdeel van de creatieve muziekscene waar hij heeft gewerkt met artiesten als Dave Liebman, William Parker, Cooper Moore, Ralph Alessi, Francisco Mela, Tom Rainey, Thomas Morgan, Ethan Iverson, Kris Davis, Miguel Zenón, Gerald Cleaver, Nate Wooley en Joe Morris onder anderen.

Met Jardineros roept Hery Paz twee geestverwanten uit zijn diaspora op: meesterpercussionist Román Díaz (ook te horen op zang) en veteraandrummer Francisco Mela om verder te zoeken dan de vormen en codes van Cubaanse muzikale structuren door syncretisch, ritmisch en poëtisch opnieuw te bedenken. materialen in persoonlijke improvisatie en instrumentale praktijk. Ver weg van ritualisme, mystiek en traditionele beperkingen, is Jardineros een poëtische verklaring van vrijheid, een landschap van nieuwe gronden voor compromisloze dialogen tussen Cubaanse improvisatoren.

Ter introductie doorbreekt “Calle Libertad” de stilte met Paz op fluit. Echoënde melodieën die de raadselachtige elementen van de Cubaanse Danzón bevatten, maar zich vertalen naar de 21e eeuw, die in hun hoekige aard lijken op werken van Cubaanse hedendaagse componisten zoals Alejandro Garcia Caturla. Paz wordt begeleid door de warme en vrije beat van Díaz op de Bonkó-Enchemiyá-trommel uit de Abakuá-cultuur.

Vervolgens komt “Jardineros”, het werk waaraan het album zijn naam dankt en het eerste waarin de groep als trio samenkomt. Paz legt uit: "Het titelnummer is een vraag- en antwoorddialoog waarin ik Francisco en Román een genummerde reeks symbolische tekeningen heb gegeven om te spelen en te interpreteren als reactie op de uitgevoerde melodieën op houtblazers." Dit nummer geeft Paz' poëtische lyriek en melodische vindingrijkheid het best weer door dicht bij de relaxte frasering te blijven die typisch is voor Rumbero-zangers en onmiskenbare verbanden legt tussen zijn werk en de muzikale traditie waaraan hij schatplichtig is.

"Arroyo Lajas" en "Miel de la Tierra" vertegenwoordigen enkele van de meest primaire en viscerale improvisaties van de muzikale selecties. Deze duetten tussen Paz & Mela laten ze in volle vlucht zien en beheersen hun technische capaciteiten. Altijd in dienst van de muziek, dienen hun ongeëvenaarde expressiviteit en ingewikkeldheid als een bewijs van hun lange muzikale relatie. "De methode om gemeenschappelijke elementen uit onze cultuur te fragmenteren om de architectuur van de duo-improvisaties te informeren, werd standaardpraktijk en gaf ons een duidelijk sjabloon om te ontwikkelen".

Het aanstekelijke en opbeurende "Conga Espirituana" wordt gepresenteerd als een impressie van een carnavalscomparsa waarin enkele van de formele genrestructuren de boventoon voeren. Het kenmerkende geluid van de Corneta China (Chinese Suona), meesterlijk gespeeld door Paz, neemt luisteraars mee naar Santiago de Cuba, de geboorteplaats van het genre. Een verpletterende openingsoproep wordt gegeven door Paz die tegelijkertijd twee verschillende verleidelijke dansers van Suona hanteert om a la Rahsaan Roland Kirk te verzamelen, voordat hij een krachtige geïmproviseerde uiteenzetting geeft.

Vervolgens geeft Paz zijn interpretatie van een klassiek Cubaans Trova-nummer: "Pensamiento", geschreven door Rafael Gómez "Teofilito". In een uiterst persoonlijk en intiem saxofoon solospel ontvouwt Paz zich opnieuw. Dit keer zingt hij niet alleen uit de saxofoon, maar met zijn eigen stem op wat de enige echte ballad van de set is.

Met nieuwe timbres en dramaturgische elementen verrassen "El Real de las Palmas" en "Barrio del Jobo". Het poëtische element van oraliteit, in de stem van Díaz, en Paz's creatieve gebruik van de piano met echo's van Amadeo Roldán, vullen het voorstel aan. Met twee teksten (respectievelijk geschreven door Díaz en Paz) die herinneren aan de stijl van de grote Nicolás Guillén, onthullen deze werken een heimwee naar "het land", naar een ver maar dichtbij verleden, naar de buurt, naar zijn mensen. "Barrio del Jobo" is het metaforische verslag van Paz over zijn familie- en buurtgeschiedenis.

tracks:

1. Calle Libertad
2. Jardineros
3. Arroyo Lajas
4. El Real de las Palmas
5. Conga Espirituana
6. Miel de la Tierra
7. Lenguas del Tambor
8. Comunión
9. Pensamiento
10. Barrio del Jobo